Een lui oog komt bij kinderen veel voor. Het oog kan wel zien, maar wordt niet (of minder goed) gebruikt, waardoor het andere oog het overneemt. De standaardbehandeling: het ‘goede’ oog afplakken om zo het luie oog te trainen. Ook Christina Engels uit Wijchen kreeg dit advies van de oogarts. Het pleisters plakken werd echter een drama. De situatie verslechterde dusdanig dat Christina’s moeder Ilse online op zoek ging naar een alternatief. Bij Maatbril vond ze de perfecte oplossing!

Christina is bijziend geboren. Dat werd echter niet direct ontdekt. Ze was een jaar of twee toen de oogarts een bril met een correctie van maar liefst -8 adviseerde. Het bericht kwam als een donderslag bij heldere hemel. “We hebben nooit iets aan haar gemerkt,” vertelt Ilse. “Ze struikelde nooit, had geen hoofdpijn, kon prima televisie kijken. Het leek ons dan ook stug dat haar ogen zo slecht waren. We zijn toen met Christina naar een opticien gegaan waar een optometrist werkte. Maar ook hij stelde vast dat ze die brilsterkte nodig had. Pas toen geloofden we het echt.”

Gedoe met pleisters

Christina kreeg een mooie bril. Ze wilde hem alleen niet op. “Ze snapte totaal niet waarom ze de bril moest dragen,” herinnert Ilse zich. “Ze had immers geen last van haar slechte zicht. Uiteindelijk leek ze er toch wel wat aan te kunnen wennen. Maar toen begon dat gedoe met die pleisters.”

De oogarts van het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis, bij wie Christina onder controle was, stelde vast dat Christina’s linkeroog slechter bleef dan het rechter. Een lui oog, luidde de diagnose. En dus moest haar linkeroog werden afgeplakt. “Elke keer als die pleister eraf moest, en dat moest dagelijks, was het huilen. Het deed zo’n pijn! De huid rondom haar oog werd rood en geïrriteerd. Op een gegeven moment trok ze steeds zelf de pleister eraf als we hem hadden opgeplakt. Ook een beloningssysteem met stickers en cadeautjes hielp niet. Ze wilde het gewoon niet meer.”

“Ik was inmiddels op internet aan het kijken naar een andere oplossing”

Lees meer hier!